هادی علیزاده(ورزشی نویس)/جدا از حساسیت ویژه این دیدار برای طرفداران تراکتورسازی، دلایل دیگری نیز بر جذابیت های فینال زودرس جام حذفی افزوده است.

پس از تساوی خسته کننده تراکتور استقلال در هفته چهاردهم لیگ برتر، به نظر می رسد سرمربیان دو تیم برای بازی نیمه نهایی جام حذفی به ارزیابی مناسبی از همدیگر رسیده باشند.

دلیل اول حساس بودن این مسابقه، تقابل قلعه نویی با مظلومی(سرمربیان قبلی و فعلی استقلال) است که آمارها نشان می دهد تا قبل از بازی سه شنبه پیش رو، همه چیز برای ژنرال و پرویز چوبله مساوی پیش رفته به نحوی که هر دو مربی یک برد در تقابل دو تیم تراکتورسازی و استقلال کسب کرده اند و یک مساوی نیز در لیگ پانزدهم برای آنها ثبت شده است اما در بازی آتشین سه شنبه، یکی از این دو مربی، برتری فراموش نشدنی و غیرقابل تکرار نسبت به دیگری کسب می کند چرا که جام حذفی آن هم در مرحله نیمه نهایی به مراتب مهم تر از بازی معمولی لیگ است با این توضیح که شرایط برای دو طرف نیز متفاوت می نماید. استقلال در صدر و تراکتور در میانه جدول قرار دارد و دو تیم جدال حساس و نفس گیری در لیگ ندارند.

این مرحله با حذف استقلال، آبی‌ها را برای کسب قهرمانی لیگ برتر مصمم تر و با حذف تراکتور،  دست پرشورترین‌ها را از کسب سهمیه آسیا کوتاه می کند آن هم در حالی که با امتیازات از دست رفته فراوان، نباید شانسی برای قرار گرفتن تراکتور در جمع 3 تیم پایانی لیگ امسال قایل شد.

علت دومی که دیدار دو تیم را حساس می کند، این است که بازی تراکتورسازی و استقلال حکم مرگ و زندگی را برای قلعه نویی دارد. امیر پاشا که در میان بغض هواداران تونی به خاطر رفتن پرتغالی محبوب وارد تبریز شد در وضعیتی به سر می برد که بی شباهت با انبار باروت نیست!

تراکتورچی ها به این دلیل با حضور قلعه نویی در تبریز مخالف بودند که وی تیم محبوبشان را در شرایط خاص آن زمان تراکتور ترک کرده و معتقدند که این مربی اگر پیشنهاد خوبی از تیم های دیگر داشته باشد مجدداً تراکتور را رها خواهد کرد.

از طرف دیگر، آنها دل خوشی از مدیریت باشگاه نیز نداشته و غیربومی بودن مدیرعامل و هیئت مدیره تراکتورسازی را عامل نابسامانی تیم می دانند تا جایی که خواهان حضور یک مربی کار بلد بومی(در میان داخلی ها) و یا یک مربی کار کشته خارجی در تیم شدند اما تصمیم خلاف نظر هواداران، مزید بر علت شد تا انتقادها از مسئولان باشگاه مضاعف شود.

دلیل سوم حساسیت‌ها، تقابل مهدی رحمتی با سرمربی جدید تراکتورسازی و هواداران پرشمار این تیم است. دروازه بان آبی ها در حالی به همکاری خود با پیکان در فصل 94-93 ادامه داد که طرفداران تراکتور در نیم فصل همان لیگ، چشم به راه حضور این بازیکن در چارچوب تیمشان بودند اما رحمتی که مدعی بود اصالتاً آذربایجانیست قید حضور در تراکتور را زد و در تیمی ماند که هم اکنون لیگ دسته یک را تجربه می کند.

البته رحمتی میانه خوبی با قلعه نویی نیز ندارد و عدم پیوستنش به استقلال فصل قبل نیز به سرمربیگری ژنرال در این تیم بر می‌گردد و جایی متوجه کینه بیش از پیش این دو بازیکن و مربی می‌شویم که رحمتی در بازی هفته ماقبل پایانی نیم فصل لیگ جاری(هفته قبل)، بر خلاف سایر استقلالی‌ها که به رسم شاگردی از استاد خودشان رخصت طلبیدند حتی حاضر نشد سرش را به سوی نیمکت تراکتور بچرخاند.

این در حالی است که بنا به ادعای مظلومی، از رحمتی خواسته شده بود تا قبل از بازی به دیدار قلعه نویی برود و با دلجویی از وی به همه دشمنی ها پایان دهد اما این مهم محقق نشد.

قلعه نویی به خوبی می داند که پیروزی در این نبرد بزرگ و نفس گیر چه مزیت هایی برای وی خواهد داشت. سرمربی تراکتورسازان از یک طرف دل پر خون هواداران تراکتور را با صعود به فینال جام حذفی به دست خواهد آورد و از سویی دیگر رحمتی و تیمش را از گردونه رقابت ها خارج خواهد کرد.

اما آنچه که واضح به نظر می‌رسد، این است که امیر پاشا باید کار را در 90 دقیقه و نهایتاً در 2 نیمه 15 دقیقه‌ای وقت های اضافی تمام کند چون رحمتی نشان داده که دروازه بان قهاری در ضربات پنالتی است و با مهارهای تماشاییش می تواند استقلال را یک تنه مسافر فینال کند هر چند هیچ چیز در فوتبال قابل پیش بینی نیست.

در پایان، ذکر یک نکته ضروریست و آن اینکه تجربه نشان داده، حضور حداکثری طرفداران تراکتورسازی در یادگار امام تبریز با تشویق های جانانه و بی امان، نفس هر تیم پر قدرتی را گرفته، چه برسد به استقلالی که با چالش های فراوانی برابر تراکتورسازی همچون کمبود تماشاگر در تبریز و بدل شدن به تیم میهمان در آزادی تهران مواجه است.